Sevgili Kürt ve Türk Dindar kardeşlerim.

İçinden geçmekte olduğumuz sürecin meşveresine katkıda bulunmak isterim.

PKK'nin çözüm sürecini bitiren açıklamaları, Suruç bombalaması ve sonrasında gelen asker Polis ölümleri, Suruç öncesinden başlayan yol kesmeler, araç yakmalar...
Nihayetinde Devletin de benzer bir refleks göstererek çatışmalara başlaması ve operasyonlar başlatması....
Yani yeniden çatışma kan ve gözyaşı ile Barış ümitlerinin üzerine insan canının doğranması.....

EY DİNDAR KARDEŞİM, EY SANCILARI OLAN ACILARI HİSSEDEN KARDEŞLERİM.

Bu çatışmaların Yaşadığımız Ülkeye ve halklarımıza hayr getirmediğini, maddi manevi her tür birikimimizi duygularımıza kurban ettirdiğini görmemiz gerekir.
Dindar olarak herkesten fazla dilimize, sözümüze ve davranışımıza dikkat etmemiz gerekir.

Hep karşısında ki etnik kimlikten olana yönelik söz ve davranışımızı; sadece basit bir empatiyle "Bize söylense/yapılsa nasıl karşılarız?" değerlendirmek zorundayız.

Kendimizi sorgulamadan muhasebe ve muahezeye tabi kılmadan suçlayıcı dil/davranış sahibi olmaktan hep zarar görmedik mi?

Kendimize hak ve layık gördüğümüzü kardeşimize hak görmemenin imanımızla ilişkisini hatırlamamız için daha ne kadar bedel ödememiz gerekir?

Büyük fotoğrafta dökülen kardeşlik kanımız üzerine inşa edilmek istenen yeni projelere başkası katık/azık olabilir ama bir Müslüman katık/azık olabilir mi?

Dinimizi asla hazmedemeyen kabul etmeyen Milliyetçilikten nemalanan, milliyetçi duyguları harekete geçirerek bundan güç ve kan devşirenlerin tezgahına sadece milliyetlerimiz nedeniyle, dinimizi göz ardı ederek daha ne kadar teşne olacak ve destek vereceğiz?

Bizi biz yapan, gücümüzün de huzurumuzun da adil olmamızın da hakka riayetkar olmamızın da yegane kaynağı dinimizdir.

Milliyetçilik; adalet terazisini bozan, hakkı sadece kendine göre yorumlayan ve isteyen bir düşünce ve duygu dünyasıdır.

Milliyetçi reflekslerle herkes herkese saldırmakta, herkes yek diğerini düşmanlaştırmaktadır.

Kardeşler!

Yeniden kan akmaktadır. Kim haklı kim haksız sorgulamasında her iki kesiminde haksız ve haklı yanlarını bulabiliriz. Bir tarafın haklı yanları basiretimizi bağlamamalı ve haksız tarafını da görebilmek ve ona göre tavır geliştirmek zorundayız. Yoksa tarafgir tutumlar kanı engellemiyorakşine kanı arttırıyor, yaraları derinleştiriyor. Akan her damla kan egemen güçlerin kar hanesine yeni bir katkı sunuyor.

Dinimiz adına hareket ettiği iddiasında olan ancak müstekbirlerin çıkar ve hedeflerine hizmet eden örgüt/networkları red etmekten karşı çıkmaktan asla geri duramayız. Ancak bu örgütler üzerinden dinimize yapılan saldırıları da kabul edemeyiz ve red etmek, lanetlemek durumundayız. Her iki tutuma karşı sivil mücadele yöntemleri geliştirmek zorundayız.

Kürt -Türk kardeşliğini; ADALET ESASI üzerinde yeniden inşa etmek hepimizin boynunun borcu ve gecikmeye tahammül etmeyen bir görevidir.
Akan kana karşı, sabote edilen barışın gerçekleşmesi ve kardeşane hak-hukuk-adaletin tesisi amacıyla;

GELİN, 
SESİMİZİ YÜKSELTELİM, 
DAYANIŞMAMIZI ARTTIRALIM,
SİVİL KARŞI DURUŞLARIMIZI BİRLEŞTİREREK ÇOĞALTALIM, 
KARDEŞ OLDUĞUMUZU-ADALET ÜZERİNDE MÜTTEFİK OLDUĞUMUZU HAYKIRALIM, 
KENDİMİZE HAK GÖRDÜĞÜMÜZÜ İSTEDİĞİMİZİ KARDEŞLERİMİZ İÇİN DE TEREDDÜTSÜZ İSTEDİĞİMİZİ GÖSTERELİM.
SAMİMİ HASBİ DUYGU VE TAVIRLARIMIZI GELİŞTİRELİM,
HALKLARIMIZ ÜZERİNDE OYNANAN OYUNLARI GÜÇBİRLİĞİ-DAYANIŞMA-SEVGİ VE KENETLENME RUHUMUZLA AŞALIM.

Unutmayalım ki!
Geçen Hergün aslında kardeşliğimizden kaybettirmekte ve bizi birbirimize uzak kılmaktadır.

ŞEREF VE FAZİLET; BU HALE KARŞI ÇIKMAK VE DEĞİŞİM İRADESİ GÖSTEREREK RABBİMİZİN İHSANIYLA DEĞİŞEBİLMEKTİR.

Rabbim affeylesin ve gerçekten kardeşler olma iradesini bize ihsan eylesin, Bizi adaleti kaim kılan ve adalete şahit olanlardan eylesin.